2010-06-07

10.ARIKETA: Publizitate sexistari begira

Emakunderen baitako Begirak -Berdintasuna Garatzeko Iragarkien Aholkularitzak- honako jarraibide hauek eman ditu publizitate sexista antzemateko:

-Emakumeen aukerak eta espazioak mugatzen dituzten iragarkiak.
-Emakumeak gizonezkoen menpeko erakusten duten iragarkiak.
-Etxeko lanak emakumeen lan exklusibotzat agertzen dituzten iragarkiak.
-Etxeko lanak parodiatzen dituzten iragarkiak.
-Gorputza edo gorputzaren atalak saltzen den produktuarekin konparatzen dituzten iragarkiak inolako harremanik izan gabe.
-Adituen ahots bakarra gizon batena denean.
-Emakumeen edertasuna aitzakirik gabe handiesten den iragarkietan.
-Bi sexuei erreferentzia egiteko genero maskulinoa bakarrik erabiltzen duten iragarkiak.


15 iragarki aukeratu ditut eta goiko argibideak jarraituz sexistak diren edo ez erabakiko dut:


1-McDonald's: http://www.anuncios.com/VerPiezas/television/nuevos-anuncios/1048222012501/mcdonalds.1.html

Iragarki hau ez da sexista.


2-Anchor: http://www.anuncios.com/VerPiezas/television/nuevos-anuncios/1048416012501/anchor.1.html

Ez da iragarki sexista ezta gutxiagorik ere.


4-Axe: http://www.anuncios.com/VerPiezas/television/nuevos-anuncios/1048183012501/axe.1.html

Iragarki hau guztiz sexista da (Axeren asko bezala). Bertan emakumeak gizonezkoen menpekotzat agertzen dira. Objektu sexualak izango balira bezala ikus ditzakegu nahiz eta spotaren amaieran bakarrik irten.

5-Nokia: http://www.anuncios.com/VerPiezas/television/nuevos-anuncios/1048098012501/nokia.1.html

Iragarki honetan emakume eta gizonen estereotiporen bat sumatu daiteke zeren eta gizonak mugikorraren GPSa motorrean ibiltzen ari direla erabiltzen dute eta emakumeak zapata denda bat aurkitzeko erabiltzen du. Hala ere ez dut uste honegatik emakumeen aukerak eta espazioak murrizten dituztenik, beraz ez nuke esango iragarki sexista denik.


6-Seat León: http://www.anuncios.com/VerPiezas/television/nuevos-anuncios/1048086012501/seat-leon.1.html

Iragarki honetan sexismoa sumatu daiteke. Gizon bat ageri da lan egiten, kotxea hartzeko momentuaren zain, eta kotxea hartzerakoan emakume bat sartzen da baita kotxean, elementu gehigarri moduan bakarrik agertuz.


7-La Casera: http://www.anuncios.com/VerPiezas/television/nuevos-anuncios/1048050012501/casera.1.html

Iragarki honetan ez da ageri emakumeen aurkako elementurik, beraz ez da sexista.


8-Port Aventura:
http://www.anuncios.com/VerPiezas/television/nuevos-anuncios/1048211012501/portaventura.1.html

Iragarki honetan ez dago sexismorik emakume eta gizonezko desberdinak agertzen baitira egoera berdinean.


9-Fiat: http://www.anuncios.com/VerPiezas/television/nuevos-anuncios/1048493012501/fiat.1.html

Ez zait publizitate sexista iruditzen baina, sexuaren agerpena modu inplizituan agertzen du, eta beraz, zenbait kexa jaso ditzakeela uste dut.


10-Aquarius: http://www.anuncios.com/VerPiezas/television/nuevos-anuncios/1048301012501/aquarius.1.html

Iragarki honetan ez dago sexista izateko inolako ezaugarririk, beraz ez da sexista.


11-Pans&Company: http://www.anuncios.com/VerPiezas/television/nuevos-anuncios/1048207012501/pans-company.1.html

Ez da iragarki sexista.


12-San Miguel: http://www.anuncios.com/VerPiezas/television/nuevos-anuncios/1048141012501/san-miguel.1.html

Iragarki hau ere ez da sexista.


13-Barceló hoteles: http://www.anuncios.com/VerPiezas/television/nuevos-anuncios/1048638012501/barcelo-hotels-resorts.1.html

Iragarki hau ikusita, ez dela publizitate sexista esan dezakegu.


14-Dulux: http://www.anuncios.com/VerPiezas/television/nuevos-anuncios/1048598012501/dulux.1.html

Honako iragarki hau ere ez zait sexista iruditu.


15-Ambar: http://www.anuncios.com/VerPiezas/television/nuevos-anuncios/1048567012501/ambar.1.html

Iragarki honetan ere ez dago sexismo arrastorik.

9.ARIKETA: Publizitatearen mugak

1) Zergatik da kaltegarria iragarki bati egindako salaketa, salaketa horrek funtsik ez duenean ere?

Salaketa funtsik gabea izan arren, marka irudia kaltetua ateratzen da normalean. Epaiketa egin eta sententzia ezagutu baina lehen, jendearen buruan marka horren irudia txartu egiten da. Gainera, gero asko ez dira enteratzen sententziaz, eta kasu hipotetiko batean iragarleari arrazoia emanda ere sententziak, pertsona hauek marka irudi horrekiko ideia negatiboa edukitzen jarraituko dute. Marka irudi negatiboa hartzeak gainera, salmentetan ere seguruenik eragina izango duela.
Bestalde, behin salaketa jaso ostean iragarleak iragarkia kendu behar izaten du, eta beraz beste bat egin, horrek dituen gastu denekin.

Beraz, marka irudiari dagokionez zein ekonomikoki kaltetua ikusten da, salaketa funtsik gabea izanda ere.

2) Publizitatean murrizten dena, beste edukietan onartuta dago, sexua eta biolentzia kasu. Zer dela eta diskriminazio hau? Orokorrean, zergatik da legea zorrotzago publizitatearekin?

Publizitatea eta beste edukien desberdintasun handiena, asmoa edo helburua da. Hau da, publizitatea saltzeko da eta besteak entretenitzeko.
Hala ere pelikula biolento eta odoltsu batean edo pelikula porno batean (ez dut uste hemen publizitatea egoten denik normalean, baina egongo da pelikularen bat publizitatearekin) zerbaiten publizitatea egiten denean, product placement-aren bitartez adibidez, asmoa saltzea da publizitatean bezalaxe, baina hemen onartua dago. Zergaitik? Erantzuna erraza da. Irakurri dugun “Los limites de la publicidad” artikuluan dioen moduan, “quien hizo la ley hizo la tranpa”, denean bezalaxe.

Ondoren esan beharra dut artikulu honetan akats bat bilatu dudala. Honekin zerikusia duena. Kiroletan tabakoarekin zer ikusia zuten patrozinioak 2005ean debekatu zituzten, hau da tabakoaren iragarkiak debekatu zituzten une berean. Hori bai, dagoeneko tabakaleraren batekin kontratua sinatua bazuen norbaitek ere, hiru urteko epea utzi zioten tabakoaren patrozinioekin amaitzeko. Horaindik eta gehiago esango dut, Formula 1-eko Ferrari auto etxeari bere “monoplazan” barra kode batzuk zituen eta hau kentzea egin zioten erretzera bultzatzen zuela esanez. Azken erabaki hau gehiegizkoa iruditzen zait.

3) Egileak dioenez, iragartzea debekatuta dagoen hori saldu daiteke. Nola ulertzen duzu paradoxa hau?

Paradoxa honen erantzuna argia da: NEGOZIOA, DIRUA.

Estatuak diru pila bat irabazten du tabakoaren inpuestoarekin eta ez zaio komeni ilegalizatzea. Baina estatuaren irudia garbi mantentzeko debekatu egin dira honen inguruko iragarkiak eta patrozinioak.

Publizitateak azken finean kontsumora bultzatzen du baina ez dut uste inor erretzen hasi denik tabako marka baten iragarki bat ikusteagaitik…

4) Zeintzuk dira auto-erregulazioaren abantailak iragarleentzat?

Auto-erregulazioak, filtro baten lana egiten duela esan daiteke. Autocontrol erakundearen bitartez, kaleratzeko prest dauden iragarkiak, aztertu egiten dira eta arazoren bat ikustekotan iragarleari, egin duten iragarkiak dituen hutsegiteak jakinaraziko dizkiote. Era honetan, dirua eta denbora aurreztea ahalbidetzen da, filtro honetatik, pasatzen ez bada eta salaketa bat jartzen badiote iragarleari arazoetan sartuta ikusiko delako.

5) Publizitatearen profesioanala (izango) zarenez gero, non kokatzen duzu zeure burua? Protekzionismo osoaren muturrean (publizitate guztia estatuak erregulatuta) edo askatasun osoaren muturrean? Aldatuko zenuke iritziz hiritar sinplearen ikus-puntuan jarrita?

Nik uste dut publizitatea librea izan beharko litzatekeela, beti ere pertsonen oinarrizko eskubideak errezpetatuz eta publizitate engainugarria erabili gabe.

Gaur egun denek dakite publizitatearen helburua saltzea dela. Beraz uste dut publizistak libre izan beharko liratekeela bere imajinazioa publizitatean txertatzeko (honek eduki sexuala zein biolentoa izan), honela publizitatearen helburua ezagutzen dituztenak (umeak ezik populazio osoa) persuaditzen saiatzeko.

Haurren kasua uste dut dela babestu beharko litzatekeen kapaza, hauek ez baitakite zein diren publizitatearen helburuak, gainera publizitatea librea litzatekeen mundu batetan, arrisku handiena izango lukeen gizartearen sektorea izango litzateke hau. Beraz hauei zuzendutako publizitatea kontrolatzea nahiko izango litzatekeela uste dut.

Hiritar sinple baten ikuspuntuan jarri ezkero ziur beste ikuspuntu bat izango nuela. Hau da protekzionismo osoaren alde egongo nintzateke, honela publizitateak pertsuadi ez nezan.

8.ARIKETA: Publizitatea entretenimentua edo salmenta tresna?

1-Zeintzuk dira asetze publizitarioaren ondorioak hartzailearengan publizitate eraginkortasunari dagokionez?

Nik uste nuen jende gehiena asebetetzen zela iragarkiak gehiegitan ikusi ondoren. Eta horrek iragarki hori ikusi nahi eza edo gorrotoa ere ekar zezakeela uste nuen. Beraz iragarki horrekiko jarrera ezkorra sortuz.

Argitu behar da, orokorrean iragarki bat zenbat eta gehiago ikusi, hau da frekuentzia edo maiztasuna handiagoa izan, hau eraginkorragoa izatea ahalbidetzeb du, beti ere, errepikapen horrek muga batzuk errespetatuz. Eta mugi hori gainditzen denean, lehenago esan dudan moduan, gogaikarria suerta daiteke.

Baina artikulu honetan nire usteen aurkako datuak agertu dira. Jendearen %91,4ari ez dio molestatzen dagoen publizitate saturazioak. Beraz ni molestatzen diotenen %8,6ko talde txikian nago.

Gainera saturazio honekin, hartzaileak buruan iragarki batzuk bakarrik geratzen zaizkio. Gure burmuina ez baita kapaza iragarki horiek guztiak gogoratzeko. Beraz, saturazio hau iragarleentzat oso txarra da.

2-Zergatik ez da betetzen eduki publizitarioak mugatzen duen legeria? Nork ateratzen ditu etekinak egoera horretatik?

Legeriaren arabera ordu betean gehienez 10 minutu publizitate egon beharko lirateke. Eta artikuluan esaten denez, Tele5 eta Antena3-ek beraien emisioaren laurdena ematen diote publizitateari. Hau da 15 minutu ordu betero. Beraz, legeria urratzen dute.

Hala ere, expediente administratibo bat edo beste bakarrik irekitzen zaizkie kate hauei, azken urteetan egunero ari direnean legea urratzen. Gainera honegatik santzioren bat jarri izan dioten bakoitzean telebista kateek hau arazorik gabe onartzen dute, santzio ekonomikoa miseria bat baita, gehiegizko saturazio horrekin, egunero irabazten dutenarekin konparaturik.

Horrela, nahiz eta teorian isun edo zigor hori legea urratzen duten bakoitzean (egunero) ezarri beharko zitzaiekeen, praktikan oso gutxitan jasotzen dute zigorra. Eta gainera, lehen esan bezala, zigorra ezarrita ere berean jarraitzen dute, legearen aurka doan ekintza hori egitearren lortzen dituzten etekinak izugarrizkoak baitira.

Legeria hau betearazi beharko lukeen Zientzia eta Teknologia sailak ez ikusiarena egiten du, beraz esango nuke berau dela legea ez betetzearen kulpable nagusia. Eta garbi dago etekina ateratzen dutenak telebista kateak direla, eta a zer nolako etekinak gainera.

3- Iragarki “nabarmenak” egiteko ahalegina egiten denean ze nolako eragina du horrek mezuarengan?

Iragarki nabarmenak egiteko ahaleginak, mezua aldarazi du. Hau da, lehen produktu edo zerbitzu bat saltzen zen iragarkietan, eta orain istorioa entretenigarriak kontatzen saiatzen dira, beraien konpetentziarekiko ahalik gehien desberdintzeko, eta honela hartzaileak mezu horri buelta batzuk eman diezazkion, ondoren mezu hori gogoratuz iragarkiaz eta era berean produktuaz, zerbitzuaz, ala markaz gogora daitezen.
Iragarki nabarmenen adibide garbiena mixtaren iragarkiak dira, nabarmentasuna estremoraino eramanik. Eta nor ez da gogoratzen mixtaren iragarkiaz?

4- Publizitateak gehiago entretenitu baina gutxiago saltzen omen du. Ez du ideia honek zalantzan jartzen publizitate jardunean sormenari ematen zaion garrantzia?

Gauza da entretenigarria izan daitekeen iragarki batek, ez duela zertan bere salmentetan izugarrizko igoerarik eduki. Iragarkia ona izan daiteke, denen buruan ibili daiteke, baina ondoren erosketak egitera zoazenean beste marka bat har dezakezu. Beraz originala eta entretenigarria izateak ez ditu emaitzak ziurtatzen.

Lehenik eta behin emaitza onak izateko publizitatea bakarrik nahikoa ez delako, beste hainbat faktore sozioekonomiko ere kontutan izan behar dira, eta nola ez produktua bera nolakoa denak du garrantzirik handiena.

Hala ere originaltasuna positiboa dela esan behar da, egokiena oreka puntu bat bilatzea izango zen sormen lana eta eman nahi den mezua eta marka ongi azaltzearen artean.

2010-05-28

7.ARIKETA: Iragarkien elementuak aztertuz

Iragarki hauek analistu genituen: 1-Toyota“Surfer”; 2-Iberostar “Antonio Banderas”; 3-F.C Barcelona “Nos dejamos la piel”; 4-Mahou “Paraiso”; 5-Leche Celta “Celtunis”; 6-EITB “Estas en casa”; 7-El Corte Ingles “lavadora”; 8-11888 “Paco Leon”; 9-Emilio Tucci eta 10-Guggenheim

Hemen klasean egin genuen spot-en analisi taula:


10 iragarki hauetatik 7ek erabili dute argumentu emozionala. Bakarra izan da arrazionala eta bi mistoak izan dira.

Umoreari dagokionez gehienek erabilil dute, 10etik 6ek.

Analisatu ditugun iragarkietatik bat bera ere ez da didaktikoa izan. Hala ere, 11888 zerbitzuaren iragarkiarekin eztabaidan ibili gara, didaktikoa zen ala ez erabakitzeko. Zerbitzu hau nola erabiltzen den “azaltzen” du iragarkiak nolabait esatearren. Baina azkenean ez dela didaktikoa erabaki dugu.

Fondoko musika batek ezik denek erabili dute. Salbuespena lehen aipaturiko iragarki bera da, 11888 zerbitzuarena, eta honek jingle-a erabili du.
Ospetsuen erabilera spotean lauk erabili dute, baina bi kasutan ospetsuak berak ziren produktua ere. Beraz, esan dezakegu bik bakarrik erabili dituztela ospetsuak. Antonio Banderas Iberostarren iragarkian eta Paco León 11888renean.

Over ahotsari dagokionez, 2 kasutan ez zen azaltzen eta bestelakoetan, gehienetan gizonezkoa zen, 6 kasutan juxtuki. Eta 2 kasutan emakumearena zen ahotsa.

Nahiz eta erabilitako lagina oso txikia izan, 10 spot bakarrik ikusi baititugu, hainbat gauza garbi ondoriozta ditzakegu:

-Over ahotsa gizonen gauza dela ematen du, emakumearenaren ahotsaren aldean askoz gehiago erabiltzen baita gizonezkoena. Gure kasuan 3 bider gehigotan azaltzen da gizonezkoen ahotsa, over ahotsa bezala. Eta orokorrean ere honela da.

-Fondoko musika ia iragarki guztietan erabiltzen da.

- Argumentu emozionala arrazionala baina askoz gehiago erabiltzen da.

- Gero eta spot didaktiko gutxiago erabiltzen dira.

- Ospetsuak erabiltzen diren iragarkiak ez dira hainbeste. Nahiz eta hauek iragarkia gogorarazi askotan.

Hori bai, umorea 10etik 6 spotek erabiltzeak asko harritu nau. Pentsatzen dut kasualitatea izango dela. Hau da analisatu ditugun spot-en %60ak erabiltzen du umorea. Eta hori ez zait iruditzen normalean honela denik.

5 eta 6. ARIKETAK: Post-testa (Voll-Damm)

Ariketa hau egiteko aukeratu dugun iragarkia Voll Damm zerbezarena da. Hain zuzen ere azken egunotan telebistan ikusi dezakegun "Doble o nada" kanpaina:

http://www.youtube.com/watch?v=H7Ip3jE7oF4&feature=player_embedded

Tarjeta-aukeratu:
Gure target-a gaztea izango da. 20-30 urteko erdi-goi-mailakoak diren neska-mutilak.
Xede talde hau produktu honen kontsumitzaile potentziala uste dugulako eta post-testa egitean target honetara errazago izango zaigulako aukeratu dugu.

Sarrera:
Ikerketaren helburu nagusia gure xede-taldeak Voll Damm iragarkia gogoratzen duen eta nola gogoratzen duen jakitea da. Ea kanpainaren mezua ulertu den, hau da zerbeza berezia dela.

Metodologia:
Bi metodologia mota erabiliko ditugu gure ikerketa aurrera eramateko, alde batetik zuzenekoa eta bestetik posta bidez.

Agencia: Villarrosàs



Inkesta

Mesedez, inkesta hau egiteko minutu batzuk hartu itzazu, informazio hau gure iragarkia gogoratzen den, nola gogoratzen den eta ea mezua ulertu den jakiteko da.Zure erantzunak modu konfidentzial batean erabiliko dira eta ez da erabiliko ikerketaren helburuetarako ez den ezertarako. Inkesta hau 5 minutu inguruan egiten da.

1. Azken egunetan ikusi duzun zein iragarki gogoratzen dituzu? Horrela bada mezua gogoratzen duzu? Edo kanpainaren elementurik?

2. Zerbezaren iragarkirik gogoratzen duzu? Zein? Horrela bada mezua gogoratzen duzu? Edo kanpainaren elementurik?

3. Eta "Doble o nada" slogana duenik? Horrela bada mezua gogoratzen duzu? Edo kanpainaren elementurik?

4. Normaltasuna behin eta berriz aipatzen duenik? Horrela bada mezua gogoratzen duzu? Edo kanpainaren elementurik?

5. Txakur bat ageri denik? Horrela bada mezua gogoratzen duzu? Edo kanpainaren elementurik?

6. Eta buldog txakurrik ageri denik? Horrela bada mezua gogoratzen duzu? Edo kanpainaren elementurik?

Kanpainaren ulerkuntza, pertzepzioa eta iritzia

7. Zer esan edo adierazi nahi izan da kanpaina honetan?

8. Zer motatako zerbeza iruiditzen zaizu?

9. Besteekiko zein ezberdintasun ditu?

10. Ados zaude kanpainaren ezaugarri hauekin?
Ulerkorra; Dibertigarria; Tentagarria; Sinesgarria; Originala; Polita
1 2 3 4 5 6 7 8

11. Kanpainak publikoaren inplikazioa bultzatzen du?

12. Gogoeta eta eztabaida sortzeko gaitasuna du?

13. Norbaitekin komentatu duzu zuk kanpaina?

14. Kanpaina eraginkorra izan dela uste duzu?

15. Zertan egin dute huts?


Emaitzen analisia

Azken egunetan ikusi dituzten iragarkien artean zein gogoratzen dituzten galdetu ondoren, ikus dezakegu guk proposatutako iragarkia %12ak gogoratzen duela.

Zerbezaren iragarkirik gogoratzen duten galdetu diegunean, berriz ere %12ak erantzun digu gurea ezagutzen dutela eta batek baina gehiagok eslogana ere ezagutzen zuen “Doble o Nada”.
Eslogana zein den aipatu diegunean berriz, %20ak ezagutzen zuela iragarkia esan digute. Gutxi gora behera gogoratzen ziren nolakoa zen iragarkia.
Ikusi dugunez lehen faseari dagokionez, %20ak gogoratzen zuen guk proposatutako iragarkia.


Jarraian bigarren faseko datuak azalduko ditugu:

Iragarkia ezagutu duten guztiek, kanpainak zer adierazi nahi duen galdetu diegunean honakoa erantzun digute: “Voll Damm-a garagardo berezia dela, hau kontsumitzen duenari bera ere berezia dela sinestaraziz”. Gutxi gor behera erantzun guztiak ildo horri jarraitzen zioten.
Zer motatako zerbeza iruditzen zaien galdetu diegunean, erantzun ezberdinak jaso ditugula esan dezakegu. Jende gehienari ona iruditzen zaien harren, iragarleak adierazten duen ezberdintasun handiegirik ez dagoela esan digutela.

Beste zerbezekiko ze ezberdintasun dituen galdetu diegunean berriz erantzun kontrajarriak jaso ditugu, batzuen ustetan zapore eta kolore ezberdina dituela esan digute. Beste batzuk berriz ez dela gehiegi desberdintzen eta hori dela honen akatsa.

Kanpainak ia publikoaren inplikazioa bultzatzen duen galdegin diegunean, gehiengoak ez dakiela erantzun digute aldiz, batek baina gehiagok produktua kontsumitzera bultzatzen duela adierazi digute.

Gogoeta sortzeko gaitasuna duen galdetu diegunean, iritziak erdibituta daudela esan dezakegu, erdiak baiezkoa erantzun du eta beste erdiak ezezkoa.

Kanpaina ia beste norbaitekin komentatu diegun galdetutakoan, %80ak ezetz erantzun digute.
Eraginkortasunari buruz galdetu diegunean, gehiengoak ez dakiela erantzun digute, egia esan zaila da hori erantzutea.

Zertan huts egin duten galdetu diegunean, gehiengoak ez du ezer ere erantzun. Baina honako erantzun hau gustatu zaigu eta hemen jartzen dugu “Espainiar estatuan erabiliko den iragarkia izanik, eta espainiar estatuan dagoen kateto mordoa kontutan hartuz, ez dut uste publikoaren portzentaje handi batek mezua ulertuko duenik”.


Ondorioak

Post-test hau egin ondoren atera ditugun ondorio nagusiak honakoak dira, alde batetik jendearen gehiengoak ez duela iragarkia gogoratzen azpimarratu nahiko genuke, hau da, %20ak bakarrik gogoratzen zuen Voll Damm “Doble o nada” iragarkia. Baina, gogoratzen zuten guztiek edo ia guztiek bazekiten zein zen iragarkiak adierazi nahi zuena eta alde horretatik nahiko positiboa dela esan behar dugu.

Beste alde batetik, aipatu behar da nahiz eta gure ikerketa edo post-testa Voll Damm-en inguruan izan jendeak gehien ezagutzen dituen iragarkiak Mixta-renak izan direla. Honekin ikus dezakegu, jendeak kreatibitatea eta entretenigarritasunaren bidez ezagutzen dituela iragarkiak, hori horrela izan harren aldiz, ondoren ez dute mezua ondo ezagutzen edo ez dakite zer adierazi nahi duen iragarkiak. Gure kasuan aldiz, ikusi dugu iragarkia gogoratzen zuten denek zekitela zertaz zioan edo zer nahi zuen adierazi iragarkiak.

Amaitzeko, aipatu behar dugu gure iritziz nahiko harrera ona izan duela gure iragarki honek eta mezuaren esanahiari dagokionez ezagutzen zutenen artean izan duen ezagutza mailak harritu egin gaituela esan behar dugu, oso handia izan baita.

4.ARIKETA: Eraginkortasuna saritzen

Efikazia sarien helburua ez da kreatibitatea saritzea, beste sari gehienenak bezala, baizik eta izenak dioen modua efikazia saritzen da.

Efikazia sarian parte hartu ahal izateko kanpainaren efikazia datuekin demostratu behar du iragarle bakoitzak. Errentagarria izan bada kanpaina, salmentak zenbat handitu diren erakutsi beharko du iragarleak, eta igoera hori kanpaina publiziatarioaren ondorioz etorri dela demostratu. Marka irudiaren kanpaina bat izan ezkero, honek izandako emaitzak demostratu behar dira, notorietatea zenbat handitu den adieraziz, markaren identifikazioaren eboluzio erakutsiz….

Premio hauen kasuan, saria enpresa iragarlearentzat izaten da eta ez publizitate agentzientzat. Azken finean iragarleei axola zaiena publizitatearen eraginkortasuna da, emaitza batzuek izateko inbertitzen dute publizitatean, ez publizitate polit bat egiteko. Ez zaie inporta iragarkia parregarria, negargarria edo zentzurik gabeko izatea, ondoren emaitzak onak badira.

Hala ere nik uste dut iragarle batek irabazten duenean premio hau, publizitatea egin dion agentzientzat ere oso ona dela. Aurtengo efikazia sarien garailetako bat izan den Ikearen kanpaina egin duen agentziak seguru ez duela lanik falta datorren urtean.

Hona hemen 2009ko efikazia sarien irabazleak:
Ikus dezakegunez atrapalo.com, Ikea, Linea Directa Aseguradora eta trina izan dira lehen saria jaso duten lau iragarleak.

Eta urte bereko publizitate inbertsioari begiratzen badiegu, lehen 20etan bakarra ageri zaigu, Linea Directa Aseguradora.

Hau datu esanguratsua dela uste dut. Honek erakusten digu publizitate eraginkortasuna ez dagoela zuzenki inbertsioarekin loturik. Hau da gehien inbertitzen duenak ez du publizitate eraginkorrena egiten. Hala ere uste dut publizitate eraginkor bat egiteko, inbertsio garrantzitsu bat egin behar dela. Beraz nahiz eta zuzenki lotuak ez egon eraginkortasuna eta inbertsioa, harremana dute.

3.ARIKETA: Esperimentua amaitu da

Bi astez eduki nuen Facebook kontu faltsua irekita. Maura Deveraux izeneko 25 urteko neska dominikarra izan nintzen bi astean zehar, "Dominican High School"institutuan egin nituen ikasketak, ondoren “Universidad Dominicana O&M”-n egon nintzen eta momentu honetan “Dominican Realty Management” enpresan nago lanean.

Orain azaldu dudan perfil honekin eta googlen aurkitutako neska baten argazkiarekin 35 lagun egin nituen hamabost egunen baitan.Horretarako 100-150 eskaera inguru egin nituen eta hauetatik 28ek onartu ninduten lagun moduan.

Eskaerak egiteko hiru irizpide erabili nituen:

1-Klasekideak eginiko perfil faltsuei lagun izateko eskaintza bidali nien.

2-Kuadrilako eta bestelako lagunei ere lagun izateko eskaera bidali nien, ea nork onartzen ninduen ikusi nahi nuen batere ezagutu gabe eta ondoren onartzen nindutenei arpa pixka bat jotzeko intentzioa nuen.

3- “Puede que conozcas a estos” agertzen zen eta pertsona batzuen lista agertzen zitzaidan baita eta hori ere aprobetxatuz beste hainbat gonbidapen bidali nituen nire lagun izateko.

Emaitzak harritu egin ninduen, ez bainuen uste horrenbeste jendek onartuko zidanik existitzen ez den norbaiten profila sortuz. Espainia, Indonesia, Argentina… -eko jendea egin nuen lagun. Hauetariko baten batek ea nor nintzen galdetu zidan baina ia gehienek ez.

Lagunei dagokionez, aldiz, hiru bakarrik izan ziren onartu nindutenak eta hauetariko biek ea nor nintzen galdetu zidaten. Hirurak mutilak ziren. Eta ez dute parejarik. Nik beraiekin ligatzeko intentzioa erakutsi nien, ea webcam-a zuten galdetu nien elkar ikusi ahal izateko… ondo egon zen. Nahiz eta bat pixka bat haserretu egin zitzaidan handik denbora batera ni nintzela esan nionean. Berehala pasa zitzaion ordea haserrea.

Gainera zazpi lagun eskaera iritsi zitzaizkidan bi asteren barnean, honela nire lagunen kopurua 35 arte igoz. Eta honek bai harritu ninduela searo. Nola da posible existitzen ez den pertsona bati, beraz inork ezagutzen ez duen pertsona bati, lagun eskaera bat bidaltzea? Nik ez dut ulertzen.

Esperimentu honek erakutsi dit jende askok batere ezagutzen ez duen jendea onartzen duela lagun moduan sare sozialetan, nik inoiz egin ez dudan gauza. Eta honek bere arriskuak ditu, jendearen inguruko informazio asko lor baitaiteke.

Honela, garbi ikusten da marka batek lor dezakeen kobertura sare sozialak erabiliz izugarria dela. Nik 150 lagun eskakizun eginda 28 lortu nituen. Beraz imajina marka batek zer lortu dezakeen.

Hala ere ez dut uste kanpaina bat sare sozialetan bakarrik publizitatea eginez eraginkorki aurrera eramatea dagoenik. Xede taldearen muga baitute sare sozialek. Gazteak izanik bertako erabiltzaileen ia %100a. Hala ere sare sozialak uste dut aukera oso onak direla publizitatea egiteko, lehen esan dudan moduan izugarrizko kobertura lortzea ahalbidetzen baitu eta gainera iragarle eta hartzailearen arteko tratu zuzena ahalbidetzen du.

Orokorrean uste dut Internetek eskaintzen dituen abantailei esker marketin zuzena eta birala oso modu errazean eta ekonomikoan gauzatu daitekela. Enpresa guztiak, txiki zein handi, aurrekontu milonario zein oso txikia eduki, milaka pertsonarengana heldu daiteke, sare sozialetan marketin estrategia on bat garatu ezkero.

Informazioa...


1-Redes sociales: el gran hermano de la comunicación

1.- Introducción
El análisis de los media de hoy no puede obviar el estudio de otro gran espacio de comunicación, las redes sociales, cuya influencia y buen manejo contribuyó en gran medida a que Obama sea hoy presidente de los Estados Unidos. Observar su impacto en las elecciones iraníes, tanto como válvula de escape para la disidencia, como su utilización por el régimen iraní, demuestra que lo que empezó como una consecuencia del pinchazo de la burbuja de Internet a comienzos del siglo en curso, se está transformado en un fenómeno que mueve audiencias millonarias a lo largo y ancho del mundo. Las redes sociales están cambiando nuestra manera de relacionarnos, de comunicarnos y de hacer política. Está cambiando el punto de influencia.

Los conocimientos adquiridos por los expertos en el desarrollo de herramientas de Internet, sumado a la inversión económica y humana generó una inercia de desarrollo de herramientas posteriores que facilitó el mantenimiento de relaciones generadas a partir de Internet. El crecimiento de estas redes espontáneas fueron convirtiéndose en algo más serio y organizado. Y de la improvisación a la profesionalización. Hoy, disponemos de redes generalistas, especializadas, abiertas, elitistas, etc.

Las redes sociales se cuelan en nuestras pantallas y las utilizamos como una fuente prioritaria de entretenimiento, pero también de información, en un camino de ida y vuelta, que está transformando hasta la identidad de los medios de comunicación tradicionales. Todos las están integrando como un aspecto más en su oferta de información, aunque plantean una serie de interrogantes sobre la función que tienen las redes sociales como vehículo de relación con sus clientes. Unas respuestas que interesan a los anunciantes, que observan qué puede reportarles su vinculación estas redes.

Para responder a estos interrogantes, partimos de una base real: las relaciones virtuales de información y comunicación nos sitúan ante una sociedad de servicios más acelerada y más segmentada, personalizada, instantánea, diluida pero convergente, transparente, más flexible y liviana, donde la conversación permanente y virtual invita a la colaboración de masas.

Si el final del siglo XIX se caracterizó por el desarrollo de redes físicas- carreteras, ferrocarril, cable submarino, líneas eléctricas y telégrafo- que transformaron la comunicación y la política, el comienzo del siglo XXI nos trae unas redes virtuales cuyo potencial ha quedado demostrado, pero en el que hay que seguir abundando.

Un reto interesante.

2.- Redes, en su esencia está la clave
Las redes sociales se basan en el concepto de "comunidad", que no de comunicación; una serie de usuarios interactúan, dialogan e intercambian conocimiento en una tecnología basada en un ancho de banda que permite implementar aplicaciones complejas rápidamente y con bajo coste. Mientras en la web 1.0 los usuarios siguen siendo meros receptores- como pasa en los medios de comunicación tradicionales- la web 2.0 tiene la facilidad de producir contenidos (blogs, webs particulares, redes gratuitas). Por tanto, generan valor a la vez que forman parte del mismo desarrollo tecnológico.

Es decir, la relación instantánea promueve un flujo activo de participación e intercambio de conocimiento, de información. Algo que "pone en apuros" a los medios tradicionales (prensa, TV, radio), puesto que diluye su superioridad a la hora de generar información, producir opinión e influenciar a las masas. Idéntico "problema" para los políticos.

La web 2.0 supone todo un reto para los medios, para los periodistas y generadores de opinión pública. Los media se encuentran inmersos en una constante maratón de desafíos y riesgos estratégicos. Además de tener que lidiar con la competencia entre ellos, la lógica consecuencia del desarrollo de estas redes de comunicación suscitará el interés de los anunciantes. Por tanto, el pastel a repartir se fraccionará cada vez más. Una faena para los holding de comunicación que tendrán que plantearse dos veces si siguen por la senda tradicional o integran por completo estas redes en su negocio.

Las empresas informativas deberán reorganizar su sistema de producción, su manera de organizarse y deberán plantearse el porvenir del sistema mediático, tal y como lo conocemos hoy.

¿Cuál será el valor que ofrecerán a sus clientes y accionistas?

3.- Los datos de los clientes
Aquí puede estar una de las claves del negocio, de la rentabilidad para el anunciante.

La mayoría de la gente es muy susceptible a facilitar sus datos en Internet, premisa que ha dificultado el despegue del comercio electrónico, sobre todo, en el mundo latino, donde preferimos "ver, comparar y tocar" antes que comprar por Internet. Algo que no ocurre en el entorno anglosajón. Hay quien apunta que el clima y el carácter tienen mucho que ver. Sin olvidar la seguridad... o la falta de ella.

Sin embargo, muy pocos se plantean este tipo de cuestiones a la hora de entrar a formar parte de las redes sociales. Su accesibilidad exige el registro de un mínimo de cuatro y un máximo de diecisiete datos que identifican a cada usuario: correo electrónico, nombre, apellidos, fecha de nacimiento, sexo, lugar de residencia, código postal, formación, intereses, aficiones, etc.

Todo un tesoro para un anunciante y su gran caballo de batalla: saber cuál es el perfil del potencial consumidor, el primer paso para planificar al dedillo una buena campaña de marketing.

Si a esto le unimos la facilidad con la que se crean grupos de interés en las redes sociales, ya tenemos un segundo paso para que los anunciantes sepan a quién deben dirigirse. Y esto no debería ser asunto baladí para los medios tradicionales. En ello les va buena parte del negocio, en opinión de quien escribe estas líneas.

4.- Los media y las redes sociales: matrimonio de conveniencia
La prensa digital española está integrando poco a poco herramientas propias de la web 2.0. Además de blogs y foros? tanto de prestigiosas firmas como de gente anónima- ofrecen la posibilidad de compartir la información que publican (Facebook, Twitter, Menéame, Google, Yahoo, Del.icio.us, Wong, Digg, Technorati).

Otro factor a tener en cuenta: la capacidad de que cualquier cliente/ lector pueda publicitar una noticia, le integra en la cadena de producción y amplía la capacidad de llegada e influencia en el público. La creación de rankings de noticias y weblogs ofrece también un campo amplísimo de información estadística, que bien estudiada facilitaría mucho la tarea de los anunciantes a la hora de saber a quién se están dirigiendo o pretenden llegar. Las redes pueden suponer un nuevo y atractivo canal de obtención de información para las marcas.

A su vez, los anunciantes observan el movimiento que generan los medios de comunicación en torno a las redes sociales, puesto que se convierten en plataformas para distribuir sus mensajes comerciales. La gratuidad del acceso, sin apenas filtros, es una herramienta perfecta para los anunciantes. Este factor juega en detrimento de la seguridad... pero ese es harina de otro costal y otro análisis.

Hablamos de dinero para unos, e influencia en la opinión pública para otros. La clave para el buen funcionamiento de este matrimonio de conveniencia está en la interacción, así como en saber utilizar las sinergias que se generan a partir de las peculiaridades de cada uno.

5.- Los primeros en llegar
Los primeros en detectar que estamos ante un medio de comunicación que combina las singularidades de lo audiovisual y lo virtual han sido Murdoch, Microsoft y Time Warner. Como siempre, los primeros en todo.

El magnate de la comunicación estadounidense Murdoch compró MySpace en 2005 por 850 millones de dólares; Microsoft compró una participación en Facebook por 240 millones de dólares en 2007, aunque su valor se estimaba en 15.000 millones; AOL, filial de Internet de Time Warner, adquirió Bobo por 850 millones en 2008.

Estas grandes compañías están avanzando decididamente en el control de la propiedad de estos medios tradicionales y sus ramificaciones en las redes sociales. Y no solo éstas: Google acaba de entrar de lleno en el negocio de la música on line.

El quid de la cuestión está en el tráfico de datos para poner los ojos en estas redes, que es donde se sustenta el futuro del Internet, el de las compañías de contenidos y el de las compañías telefónicas.

En definitiva, se genera un pago en tres veces: en el momento de la afiliación voluntaria que cada uno aporta cuando se integra en una red social, en el momento de la colaboración audiovisual, sin olvidar la participación, comentarios, votaciones, etc., y en el momento de la atención que todos prestamos a la publicidad incipiente que comienza a asomarse a estas redes, o en los medios de comunicación tradicionales donde se insertan estos anuncios, junto a los iconos de las redes. Datos, datos, datos = ingente cantidad de tráfico de datos.

Todo apunta a que el modelo económico de las redes sociales en el campo de la comunicación será más sostenible que otros servicios gratuitos de Internet, incluso, de los medios tradicionales, como la televisión o la radio.

6.- En España
Según los expertos reunidos en el 18º Congreso Internacional www.2009 celebrado en Madrid hace algunos meses, las redes sociales están acaparando buena parte de la atención de público en detrimento de los medios tradicionales. De ahí la necesidad de éstos de integrarlos en su engranaje, como estamos viendo.

La clave está en el intercambio de fotos y videos, donde Tuenti se lleva la palma, al ser una red eminentemente adolescente. Como ocurriera con el desarrollo vertiginoso de los SMS- aplicación considerada menor por los fabricantes de teléfonos móviles en principio- los adolescentes son los verdaderos revolucionarios en crecimiento y consolidación de las redes, por una cuestión muy sencilla: su economía. Si en su día dieron relevancia a los SMS, hasta convertir esta herramienta en una de las principales en uso de la telefonía móvil, hoy se lo dan a las redes.

Aunque es verdad que todavía no se utilizan las redes sociales para comprar, sino para conversar e intercambiar documentación personal, es verdad que los anunciantes se plantean invertir en ellas. La cuestión está en encontrar un formato publicitario que se amolde perfectamente al medio. Una primera ventaja es el ahorro de tiempo y dinero en distribución de publicidad, el contacto rápido, el nulo o bajo coste, su difusión masiva y la posibilidad de intercambiar el mensaje publicitario, al igual que se intercambian fotos o videos, por ejemplo.

Tuenti fue la primera red social en España- y además, creada por españoles- que introdujo publicidad. Fue un anuncio de Tommy Girl.
Los resultados tras una semana de permanencia: un 22% de las personas invitadas a participar en la acción visitaron el evento/ anuncio patrocinado, y algo más de un 10% mostraron interés en la oferta. La campaña obtuvo tres millones de impresiones, y más de 1.700 comentarios de usuarias de Tuenti en el tablón de la acción.

Las diferencias con otras redes sociales: la publicidad no está "pegada" en un lateral de la página, que suele producir el "efecto ceguera" del visitante no interesado. Aquí se percibe claramente la utilización inteligente de los datos que la propia red tiene de sus usuarios, tanto por su identificación, como por el tipo de eventos que genera. Este tipo de publicidad se diferencia de la que podría integrase en MySpace porque no es intrusiva para el usuario y permite diferentes modelos de negocio basados en coste por impresión, coste por clic o coste por acción concreta. Es un evento más dentro de una red muy activa de eventos.

Todo ello, aplicado a un segmento de la sociedad que resulta verdaderamente difícil de ubicar en ningún otro medio: no están en la televisión, no están en los periódicos ni en las revistas, pero tienen una importante capacidad de consumo, y son perfectamente sensibles a según qué tipos de publicidad, si el nivel de permiso no se pierde merced a una mala segmentación, muy difícil en una red social.

Si a esto añadimos su capacidad de réplica por envío espontáneo, el resultado de la campaña es espectacular.

Conclusiones
Estamos ante un nuevo- o quizá no tanto- fenómenos de masas, que está condicionando nuestra manera de entender la información, puesto que todo el que tenga acceso a Internet tiene el potencial de crear, compartir y difundir información.

Estas plataformas están haciendo que los medios tradicionales se planteen su propia reinvención, al igual que ocurrió con otros sectores en la revolución industrial.

Esta es una revolución de la información, aunque mucho más "silenciosa" por su carácter virtual.

Los anunciantes están pendientes de sus posibilidades y posteriores consecuencias.

Todo un mundo de posibilidades. Interesante, ¿no?



2-Icaro Moyano tuentiko komunikazioaren arduradunak esana:

“Somos conscientes de que poniendo formatos tradicionales de publicidad a Tuenti le iría bien pero nos gusta pensar que podemos devolverle cierta eficacia al mercado publicitario”

Tuentiko orrialdetik hartu dut hemen beheko hau:

¿Por qué anunciarse en Tuenti?

Las redes sociales se están convirtiendo en un modo de comunicación para millones de personas y están cambiando el concepto de la publicidad. Tuenti provee una plataforma en el que se ofrece un diálogo abierto y directo con millones de consumidores que es único no sólo en su enfoque sino también en efectividad.

Nuestros productos publitarios permiten que los anunciantes alcancen sus objetivos y que, además, puedan segmentar campañas, interactuar con los clientes, generar diálogo e incrementar la notoriedad de las marcas. Nuestra idea consiste en comunicarnos con los usuarios ofreciendo productos que sean relevantes para ellos sin saturarlos.

Tuenti en cifras

El 60% de los usuarios se conectan a diario y pasan una media de 80 minutos online.
Más de 20 mil millones de páginas vistas al mes
86% de penetración de mercado en la población española
51% mujeres y 49% hombres

Nuestros socios:



3-Marca.com-en bilatutako notizia honek, tuentiren indarra erakusten digu jendearengaina ailegatzeko:


CAMPAÑA MASIVA DE APOYO A LA CANDIDATURA ESPAÑOLA


Madrid 2016 gana por la mano en Tuenti

En menos de 48 horas más de 500.000 usuarios ya habían utilizado el icono en sus mensajes de estado.

A. VARONA 20-09-2009 - 17:16.

Aunque tres cuartas partes de los 106 miembros de la asamblea del Comité Olímpico Internacional, los septuagenarios, desconozcan probablemente la existencia de las redes sociales, éstas sirven como termómetro del apoyo popular a las candidaturas que comparecerán en Copenhague el 2 de octubre en busca de los Juegos Olímpicos de 2016.


Y ahí Madrid, será por lo de la mano, se lleva la palma. La red social Tuenti lanzó esta semana una campaña de apoyo a la candidatura española, la operación :M, por la que Corle, como el autor bautizó a la mano, se utiliza como emoticono en el estado personal de cada usuario.

La campaña ha sido todo un ejemplo de viralidad ya que Tuenti no ha comunicado en ningún momento la fórmula para que el icono apareciera en el estado de cada usuario. Solamente un escueto mensaje aparecía en la página de entrada a la comunidad.

Los resultados han desbordado las expectativas y en solo 48 horas, ya eran 500.000 usuarios de Tuenti los que utilizaban en sus mensajes la famosa mano de cinco colores con un ritmo en algunos momento de 1000 iconos por minuto. Esta acción va camino de convertirse en la mayor campaña de adhesión de la candidatura en sus tres años de existencia.


La idea surgió de un trabajador indio de la compañía llamado Rags y en su desarrollo han implicado también a compañeros de Suecia, Estados Unidos y por supuesto España

2.ARIKETA: Sare sozialen eraginkortasuna

Gogoeta

Sare sozialen mundua nahiko berria da niretzat. Orain dela urte bete ingurutik naiz Tuenti sare sozialaren erabiltzaile. Eta ez dut konturik beste sare sozialetan, hala nola, facebook, twitter...

Tuentia bastante erabiltzen dut baina ez naiz sekula bertako marketin ekintza baten parte sentitu, normalean ez baitiet kasurik egiten hauei. Nire interesekoa izan ezkero agian hartuko nuke parte, baina, normalean ez zaizkit interesatzen. Hala ere gehienetan premioak eskaintzen dituzte bertan izena eman edo parte hartzen baduzu. Eta hori bai da denon gustokoa. “Sorteamos un viaje a Londres entre los participantes” eta honelakoak azaltzen dira. Hala ere ez dut parte hartzen. Pentsatzen baitut milaka pertsona horien artean ez zaidala tokatuko. Gainera normalean horrelako gauza guztietako formularioak bete behar dira. Eta formularioek gogaitu egiten naute.

Esan beharra dut bederen, behin estilo honetako marketin ekintza batean parte hartu nuela orain urte batzuk, baina korreoaren bitartez. Audi A3 baten zozketan sartzen zinen bertan. Diseña tu coche jartzen zuen link baten gainean eta honen gainean klik egin ezkero web orrialde batera eramaten zintuen eta kolorea, llantak, barruko dekorazioa... aukeratzeko aukera ematen zuen.

Tuentiari dagokionez bost modu desberdin daude bertan publizitatea egiteko:

1- Ekitaldien bitartez: ekitaldi bat sortzen du iragarle batek eta ondoren gonbidapena bidali ekitaldi horretarako. Ondoren pertsona gonbidatuak beste batzuk gonbidatzen dituzte, honela kate bat sortuz. Dohainik egiten duzu publizitatea marketin birala baliatuz.




2- Babestutako ekitaldien bidez: iragarle garrantzitsuek erabiltzen dute (coca-cola, movistar...) eta beste iragarkiengatik ezberdintzeko


3- Orrialde bat sortuz: orrialde edo profil bat sortzen du iragarleak eta ondoren lagun izateko inbitazioa bidaltzen die batzuei, eta ekitaldien moduan kate bat sortzen da hemen ere eta hau ere doaneko publizitatea da.

4- Iragarlearen bideo bat txertatuz: tuentian sartzean beheko partean agertzen da iragarlearen bideo bat. Normalean spot bat izaten da. 5- Banner bidez: tuentia kargatzen ari denean agertzen da pantalla erdian. Bannerra izan arren beti ikusten duzu, tuentia kargatzen ari baita momentu horretan eta zai baizaude pantailari begira eta hori bakarrik azaltzen da. Gainera nola bestela ere kargatu egin behar den ez du molestatzen beste bannerek bezala. Normalean banner bat agertzen denean, ondoren iragarle berberaren bideo agertzen da tuentira sartzea .
Nik uste dut sare sozialak publizitatea egiteko egokiak direla, marketin biralaren bitartez jende askorengana irits baitaiteke diru gutxirekin. Batzuetan dohainik. Gainera lagun batek gonbidatzen bazaitu interesgarria izango dela uste duzu eta konfiantza ematen dizu, beraz normalena iragarlearen ekitaldia edo orrialdea bisitatzen duzu. Gero norberak ikusiko du interesatzen zaion ala ez baina behintzat ikusi egingo du. Interneteko beste publizitate mota askotan, banner, pop-up, spam... gehienetan ez duzu ikusi ere egiten zerrenak diren, berehala ixteko joera baitugu askok.
Gainera sare sozialek harreman zuzena ahalbidetzen dute iragarlearen/saltzailearen eta hartzailearen/kontsumitzailearen artean.
Hala ere desabantaila bat ikusten diot sare sozialetan publizitatea egiteari. Sare sozialen erabiltzaile nagusiak gazteak dira, beraz ezin zara xede talde guztietara heldu. Tuentiren kasuan adibidez xede taldea oso gaztea da, 16-30 urte artekoa gutxi gora behera.

Laburbilduz uste dut sare sozialetan publizitate eraginkorra egin daitekeela, izugarrizko kobertura lortuz diru gutxirekin, beti ere xede taldearen mugak kontuan izanik. Marka txikientzat izugarrizko aukera da sare soziala publizitatea egiteko.

1.ARIKETA: Internet & eraginkortasuna

Interneten hamabost minutuz ibili ostean, lau orrialde hauek bisitatu ditut:

http://www.tuenti.com/ , http://www.volcompipelinepro.com/ , http://www.berria.info,/
http://real-sociedad.diariovasco.com/ eta http://www.marca.es/

Bidaia honetan banner-en batzuk aurkitu ditudala gogoratzen dut eta baita pop-up bat ere. Azken hau orange markaren iragarkia zela gogoratzen dut, ez atentzioa deitu didalako, normalean berehala ixten baititut ia zer den edo zerrena den begiratu aurretik, baizik eta ixteko eman diodalako 2 edo 3 bider eta ordenagailua erdi blokeatu bezala egin zait eta gutxi gora behera minutu erdi batez izan dut begien aurrean “ORANGE”marka izena. Banner-ak ikusi ditudala ere gogoratzen naiz, baina, bakarra dut buruan, “paginas amarillas”-ena, irakurtzen ari nintzenaren alboan baitzegoen. Hala ere ez dut honen gainean klik egin, eta ez naiz beraien webgunera heldu.

Ondoren, bisitatu ditudan bweb orrialdeetara itzultzean eta dagoen publizitatean arreta jartzean, konturatu naiz hauek publizitatez beterik zeudela (banner asko, hainbat pop-up eta spam bat edo beste), batez ere marca kiroletako egunkariaren orrialdea.

Interneteko publizitatea orokorrean ez zait oso eraginkorra iruditzen, banner-ei normalean ez zaiela kasurik egiten uste dut eta pop-up direlakoak atentzioa bereganatzen dute pantailan agertzen direnean, baina molestatu egiten dute agertzean eta berehala ixtera jotzen dugu normalean zer den ikusi aurretik, nik behintzat bai. Eta spam-ei dagokionez oraindik eta okerragoak direla uste dut, jendeak birus bat izan daitekeela uste duelako.

Bestalde, esan beharra dut zauden orrialdearekin erlazioa badu publizitateak (banner, pop-up...), eraginkorra izateko askoz aukera gehiago duela, interesgarria suerta baitaiteke erabiltzailearentzat. Adibidez, motor munduaren inguruko orrialde batean bazabiltza segur aski gustuko duzulako izango dela eta hor karting zirkuitu baten iragarkia azaltzen bada, bannerra adibidez, logikoa izango zen banner horri jarraituz iragarlearen webgunera iristea.


Hala ere uste dut Interneten publizitate eraginkorra egiteko aukera oso onak badaudela. Internetek, iragarle eta kontsumitzailearen arteko harremana sustatzen laguntzen baitu. Azkenaldian sare sozialek izugarrizko indarra lortu dute, eta hor beste publizitate mota bat egin daiteke. Markaren profila sortuz...
Iragarkia youtuben jartzea ere aukera on bat izan daiteke, hau entretenigarria eta gustagarria bada jende askok ikusiko duelako, marketin biralak duen indarra aprobetxatuz.


Laburbilduz, esango nuke internetek beste era bateko publizitatea behar duela, banner, pop-up, spam eta horrelakoak ez baitira eraginkorrak.